Son zamanlarda yanlış anlamda kullanılan ve ağızlarda sakız edilen bir söz aşk… Okuyun da bilmiyorsanız öğrenin lütfen… Sevdiğinizi, âşık olduğunuzu söylediğiniz kişi için zerre kadar fedakârlık yapmıyorsanız âşık değilsiniz.

Aşk, fedakârlıkların en büyüğüdür. Sevdiği uğruna maddi ve manevi her şeyden, herkesten vazgeçebilmektir. Hatta gerektiğinde ölümü bile göze almaktır. Onu korumak uğruna kendinden dahi vazgeçebilmektir.  Üstelik bu yaptıklarından da asla pişmanlık duymamaktır.

Kadın cinayetleri almış başını gidiyor. “Aşkım için öldürdüm sevdiğim kadını!” diyor katili. Maalesef farkında bile değiller insan olmanın…  Aşk değil, onlar içlerindeki vahşi duyguları aşkla karıştırmaktalar. Aşk için yaşatır insan sevdiğini öldürmek bir yana incitmez bile…

Beni en çok etkileyen aşk ne Kerem ile Aslı’nın, ne Ferhat ile Şirin’in, ne Leyla ile Mecnun’un aşklarıdır. Beni en çok etkileyen aşk Yusuf ile Züleyha’nın aşklarıdır. Bence diğerlerinden çok daha büyük, çok daha ulvi bir aşktır onlarınki! Bunların dışında İngiliz Kralı olacak kişinin aşkı uğruna krallığını feda etmesi bana uzun yıllar çok mühim gibi görünse de meselenin iç yüzünü öğrenince hayal kırıklığı yaşadım.

İlle de beşeri aşk değil kastım. Vatan, millet aşkı her aşktan daha üstündür. İlahi aşklar çok daha önemli. Aşk hayatımızdan eksik olmasın.